مثله اینکه عادت شده برام
آخر هرسال یادم میافته که چیزی با عنوان آخرین پست سال... بنویسم
یاد آخرین پست سال89...
یاد آرام دور شدنها و ...
یاد همه روزها،یاد همه آدمهای دیروزم
یاد روزهای خیلی دور که هنوز هم جزئی از خاطراتم هستند و ...
و آینده که شیرین تصورش میکنم
کم کم باورم شده که زندگی کوتاه است .
همه دلتنگیات رو بسپار به همین امروز و ورقی دیگر بزن
بدرود.
نوشته شده در شنبه ۲۸ اسفند ۱۳۹۵ساعت:بیست و پنج توسط مردی که قبلا میخندید.| |
میخندی که دچارم کنی؟!...برچسب : نویسنده : ifils00fe بازدید : 206